W dniu 31 stycznia 2020 r. Wielka Brytania oficjalnie wystąpiła z Unii Europejskiej, stając się tym samym od dnia 1 lutego państwem trzecim. Opuszczenie UE nie było jednak natychmiastowe. Wyznaczono okres przejściowy do dnia 31 grudnia 2020 roku, w którym podjęto odpowiednie kroki, aby proces nie był zbyt drastyczny dla gospodarki poszczególnych państw i ich obywateli. W okresie przejściowym Wielka Brytania nadal traktowana była jako państwo członkowskie z zachowaniem zasadniczo wszelkich praw i obowiązków.
Biorąc pod uwagę powyższe należy zdawać sobie sprawę, że od dnia 1 stycznia 2021 r. weszły w życie istotne zmiany, mające wpływ na kwestie podatkowe również w naszym kraju.
Dla celów podatku od towarów i usług VAT od 1 stycznia 2021 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest traktowane jako państwo trzecie, jednak z zastrzeżeniem dotyczącym Irlandii Północnej. Okres obowiązywania specjalnego statusu podatkowego Irlandii Północnej ma w założeniu wynieść cztery lata i towary tam sprzedawane lub nabywane nadal korzystać będą z preferencji wynikających z przepisów wewnątrzwspólnotowych [uwaga! Dla podmiotów z Irlandii Północnej stosowany będzie nowy prefiks- zamiast dotychczasowego GB, numer VAT takiego kontrahenta poprzedzamy prefiksem XI]. W miejscu tym należy podkreślić, że rozwiązanie to dotyczy wyłącznie transakcji towarowych, preferencja ta nie dotyczy usług. Koniecznym jest więc rozróżnianie transakcji towarowych z podmiotami brytyjskimi w zależności od tego czy posiadają one siedzibę w Irlandii Północnej.
Ponadto transport handlowy pomiędzy UK a UE jest traktowany jako eksport/ import. Nie występują takie transakcje jak wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz sprzedaż wysyłkowa.
Jeżeli chodzi o przemieszczanie artykułów objętych akcyzą do UK wymaga się zgłoszenia wywozowego oraz elektronicznego dokumentu administracyjnego, a podatnicy korzystający z MOSS świadczący usługi telekomunikacyjne, nadawcze oraz elektroniczne na rzecz UK muszą zarejestrować się do celów MOSS w wybranym państwie członkowskim UE.
Natomiast w zakresie rocznych rozliczeń podatkowych PIT w związku z brexitem zmiany są niewielkie. Warto jednak zwrócić uwagę na niektóre aspekty. Natępuje stosowanie zapisów podatkowych wobec UK, które nakładają obowiązek traktowania byłego członka w kontekście relacji z krajami trzecimi, a nie jak było wcześniej, czyli w kontekście członka związku UE.
Wynikiem zmiany jest zastosowanie innego systemu rozliczania:
– małżonków (nie można dokonać wspólnego rozliczenia z małżonkiem z Wielkiej Brytanii),
– ulg na dzieci (najważniejsza zmiana to fakt, iż niemożliwe stało się odliczenie ulgi na dziecko uczące się w Wielkiej Brytanii),
– darowizn (darowizny przekazywane instytucjom w Wielkiej Brytanii nie mogą być odliczane od podatku)
– ulg na cele mieszkaniowe (ulgi te przestały już obowiązywać w przypadku wydatków mieszkaniowych związanych z nieruchomościami znajdującymi się w UK),
– odliczenie składek PIT (nie można odliczyć od podatku składek ubezpieczeniowych objętych przepisami obowiązującymi w Wielkiej Brytanii).
– wygranej na loterii (zaczęło obowiązywać ich samodzielne rozliczenie w rocznym PIT jako dochód z innych źródeł).
Krótko podsumowując wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej nieodłącznie związane jest z powstaniem barier dla handlu towarami oraz w obszarze usług. Ma ono również wpływ na wiele innych obszarów, a wiele zmian jest nieuniknionych niezależnie od scenariusza, który da się ostatecznie wypracować.
Tekst: Joanna Sobieszczańska
